ISO

Normy międzynarodowe i inne publikacje

Głównymi produktami ISO są normy międzynarodowe. ISO publikuje również raporty techniczne, specyfikacje techniczne, publicznie dostępne specyfikacje, sprostowania techniczne i przewodniki.

Międzynarodowe standardy

Są one oznaczone przy użyciu formatu ISO[/IEC] [/ASTM] [IS] nnnnn[-p]:[yyyy] Tytuł, Gdzie nnnn jest numerem standardu, p jest opcjonalnym numerem części, rrrr jest rokiem opublikowanym, oraz Tytuł opisuje temat. IEC dla Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna jest uwzględniona, jeśli norma jest wynikiem prac ISO/IEC JTC1 (Wspólny Komitet Techniczny ISO/IEC). ASTM (Amerykańskie Towarzystwo Badań i Materiałów) stosuje się w przypadku norm opracowanych we współpracy z ASTM International. rrrr i IS nie są używane w przypadku niekompletnej lub nieopublikowanej normy i mogą w pewnych okolicznościach zostać pominięte w tytule opublikowanej pracy.

Raporty techniczne

Są one wydawane, gdy komitet techniczny lub podkomitet zebrał dane innego rodzaju niż zwykle publikowane jako Norma Międzynarodowa, takie jak odniesienia i wyjaśnienia. Konwencje nazewnictwa dla nich są takie same jak dla standardów, z wyjątkiem TR poprzedzone zamiast IS w nazwie raportu.
Na przykład:

• ISO / IEC TR 17799: 2000 Kodeks postępowania w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji
• ISO/TR 19033:2000 Techniczna dokumentacja produktu — Metadane do dokumentacji konstrukcyjnej

Specyfikacje techniczne i publicznie dostępne

Specyfikacje techniczne mogą być tworzone, gdy „przedmiot, o którym mowa, jest nadal w fazie rozwoju lub gdy z jakiegokolwiek innego powodu istnieje przyszła, ale nie bezpośrednia możliwość porozumienia w sprawie opublikowania Normy Międzynarodowej”. Publicznie dostępna specyfikacja jest zwykle „specyfikacją pośrednią, opublikowaną przed opracowaniem pełnej Normy Międzynarodowej lub, w IEC, może być publikacją „podwójnego logo” opublikowaną we współpracy z organizacją zewnętrzną”. Zgodnie z konwencją oba typy specyfikacji są nazywane w sposób podobny do raportów technicznych organizacji.
Na przykład:

• ISO/TS 16952-1:2006 Dokumentacja techniczna produktu — System oznaczeń referencyjnych — Część 1: Ogólne zasady stosowania
• ISO/PAS 11154:2006 Pojazdy drogowe — Bagażniki dachowe

Sprostowania techniczne

ISO czasami wydaje również „sprostowania techniczne” (gdzie „sprostowania” to liczba mnoga słowa „sprostowanie”). Są to poprawki wprowadzone do istniejących standardów z powodu drobnych wad technicznych, ulepszeń użyteczności lub rozszerzeń o ograniczonym zastosowaniu. Zwykle wydawane są z oczekiwaniem, że norma, której to dotyczy, zostanie zaktualizowana lub wycofana podczas następnego zaplanowanego przeglądu.

Przewodniki ISO

Są to metanormy obejmujące „sprawy związane z normalizacją międzynarodową”. Są one nazywane przy użyciu formatu „Przewodnik ISO[/IEC] N:yyyy: Tytuł”.
Na przykład:

• ISO/IEC Guide 2:2004 Normalizacja i działalność pokrewna — Słownictwo ogólne
• ISO/IEC Guide 65:1996 Ogólne wymagania dla jednostek zajmujących się certyfikacją produktów

Norma opublikowana przez ISO/IEC jest ostatnim etapem długiego procesu, który zwykle rozpoczyna się od propozycji nowej pracy w ramach komitetu. Oto kilka skrótów używanych do oznaczenia normy wraz z jej statusem:

• PWI - wstępny przedmiot pracy
• NP lub NWIP - Nowa propozycja / Nowa propozycja przedmiotu pracy (np. ISO / IEC NP 23007)
• AWI - Zatwierdzony nowy przedmiot pracy (np. ISO / IEC AWI 15444-14)
• WD - Roboczy projekt (np. ISO / IEC WD 27032)
• CD - Projekt komitetu (np. ISO / IEC CD 23000-5)
• FCD - Ostateczny projekt komitetu (np. ISO / IEC FCD 23000-12)
• DIS - Draft International Standard (np. ISO / IEC DIS 14297)
• FDIS - Final Draft International Standard (np. ISO / IEC FDIS 27003)
• PRF - Dowód nowej normy międzynarodowej (np. ISO / IEC PRF 18018)
• IS - Norma międzynarodowa (np. ISO / IEC 13818-1: 2007)

Skróty stosowane przy poprawkach:

• NP Amd - nowa poprawka do wniosku (np. ISO / IEC 15444-2: 2004 / NP Amd 3)
• AWI Amd - Zatwierdzona zmiana nowej pozycji pracy (np. ISO / IEC 14492: 2001 / AWI Amd 4)
• WD Amd - Robocza poprawka do projektu (np. ISO 11092: 1993 / WD Amd 1)
• CD Amd / PDAmd - Projekt poprawki komisji / Propozycja zmiany poprawki (np. ISO / IEC 13818-1: 2007 / CD Amd 6)
• FPDAmd / DAM (DAmd) - Ostateczny proponowany projekt zmiany / Projekt zmiany (np. ISO / IEC 14496-14: 2003 / FPDAmd 1)
• FDAM (FDAmd) - Ostateczna wersja poprawki (np. ISO / IEC 13818-1: 2007 / FDAmd 4)
• PRF Amd - (np. ISO 12639: 2004 / PRF Amd 1)
• Poprawka - poprawka (np. ISO / IEC 13818-1: 2007 / poprawka 1: 2007)

Inne skróty:

• TR - Raport techniczny (np. ISO / IEC TR 19791: 2006)
• DTR - Projekt raportu technicznego (np. ISO / IEC DTR 19791)
• TS - Specyfikacja techniczna (np. ISO / TS 16949: 2009)
• DTS - Projekt specyfikacji technicznej (np. ISO / DTS 11602-1)
• PAS - publicznie dostępna specyfikacja
• TTA - ocena trendów technologicznych (np. ISO / TTA 1: 1994)
• IWA – International Workshop Agreement (np. IWA 1:2005)
• Cor - Corrigendum techniczne (np. ISO / IEC 13818-1: 2007 / Cor 1: 2008)
• Przewodnik - wytyczne dla komitetów technicznych dotyczące przygotowania norm

Normy międzynarodowe są opracowywane przez komitety techniczne (TC) i podkomitety (SC) ISO w procesie sześciostopniowym:

• Etap 1: Etap propozycji
• Etap 2: Etap przygotowawczy
• Etap 3: Etap komitetu
• Etap 4: Etap zapytania
• Etap 5: Etap zatwierdzenia
• Etap 6: Etap publikacji

TC / SC może się skonfigurować grupy robocze (WG) ekspertów do przygotowania projektów roboczych. Podkomitety mogą mieć kilka grup roboczych, które mogą mieć kilka podgrup (SG).

Możliwe jest pominięcie pewnych etapów, jeśli na początku projektu normalizacyjnego istnieje dokument o określonym stopniu dojrzałości, np. norma opracowana przez inną organizację. Dyrektywy ISO/IEC dopuszczają również tzw. „szybką ścieżkę”. W tej procedurze dokument jest przedkładany do zatwierdzenia bezpośrednio jako projekt Normy Międzynarodowej (DIS) organom członkowskim ISO lub jako ostateczny projekt Normy Międzynarodowej (FDIS), jeśli dokument został opracowany przez międzynarodową jednostkę normalizacyjną uznaną przez Radę ISO.

Pierwszy etap – propozycja pracy (New Proposal) jest zatwierdzana przez odpowiedni podkomitet lub komitet techniczny (np. odpowiednio SC29 i JTC1 w przypadku Moving Picture Experts Group – ISO/IEC JTC1/SC29/WG11). Grupa robocza (WG) ekspertów jest powoływana przez TC/SC w celu przygotowania projektu roboczego. Kiedy zakres nowej pracy jest wystarczająco wyjaśniony, niektóre grupy robocze (np. MPEG) zwykle składają otwarte zapytanie ofertowe – znane jako „zaproszenie do składania wniosków”. Pierwszy dokument, który jest tworzony na przykład dla standardów kodowania audio i wideo, nazywa się modelem weryfikacyjnym (VM) (wcześniej nazywanym również „modelem symulacyjno-testowym”). Po osiągnięciu wystarczającej pewności co do stabilności opracowywanej normy tworzony jest projekt roboczy (WD). Ma to formę standardu, ale jest przechowywany wewnątrz grupy roboczej do przeglądu. Kiedy projekt roboczy jest wystarczająco solidny, a grupa robocza jest przekonana, że ​​opracowała najlepsze rozwiązanie techniczne danego problemu, staje się on projektem komitetowym (CD). Jeśli jest to wymagane, jest następnie wysyłane do członków P TC/SC (organów krajowych) w celu głosowania.

CD staje się ostatecznym projektem komisji (FCD), jeśli liczba głosów pozytywnych przekroczy kworum. Kolejne projekty komisji mogą być rozpatrywane do czasu osiągnięcia konsensusu co do treści technicznych. Po jego osiągnięciu tekst jest finalizowany do przedłożenia jako projekt normy międzynarodowej (DIS). Tekst jest następnie przedkładany organom krajowym w celu głosowania i zgłaszania uwag w ciągu pięciu miesięcy. Zostaje zatwierdzony do przedłożenia jako ostateczny projekt Normy Międzynarodowej (FDIS), jeśli większość dwóch trzecich członków P TC/SC jest za i nie więcej niż jedna czwarta ogólnej liczby oddanych głosów jest przeciwna. ISO przeprowadzi następnie głosowanie z organami krajowymi, w których nie są dozwolone żadne zmiany techniczne (głosowanie tak/nie), w ciągu dwóch miesięcy. Norma zostaje zatwierdzona jako norma międzynarodowa (IS), jeśli większość dwóch trzecich członków P TC/SC opowie się za i nie więcej niż jedna czwarta ogólnej liczby oddanych głosów jest przeciwna. Po zatwierdzeniu do tekstu ostatecznego wprowadzane są jedynie drobne zmiany redakcyjne. Ostateczny tekst jest przesyłany do Centralnego Sekretariatu ISO, który publikuje go jako Normę Międzynarodową.