CSA
Połączenia Grupa CSA (poprzednio Kanadyjskie Stowarzyszenie Normalizacyjne; CSA) to organizacja normalizacyjna non-profit, która opracowuje standardy w 57 obszarach. CSA publikuje standardy w formie drukowanej i elektronicznej oraz świadczy usługi szkoleniowe i doradcze. CSA składa się z przedstawicieli przemysłu, rządu i grup konsumenckich.
CSA rozpoczęła działalność jako Kanadyjskie Stowarzyszenie Standardów Inżynieryjnych (CESA) w 1919 roku, posiadające uprawnienia federalne do tworzenia norm. Podczas I wojny światowej brak interoperacyjności między zasobami technicznymi doprowadził do frustracji, obrażeń i śmierci. Wielka Brytania zwróciła się do Kanady o utworzenie komitetu normalizacyjnego.
CSA posiada akredytację Kanadyjskiej Rady ds. Standardów, korporacji koronnej promującej wydajną i skuteczną standaryzację w Kanadzie. Ta akredytacja weryfikuje, czy CSA jest kompetentna do wykonywania funkcji opracowywania norm i certyfikacji oraz czy jest oparta na uznanych międzynarodowo kryteriach i procedurach.
Zarejestrowany znak CSA pokazuje, że produkt został niezależnie przetestowany i certyfikowany w celu spełnienia uznanych standardów bezpieczeństwa lub działania.
 |
|
| Skrót | CSA |
|---|---|
| Szkolenie | 1919 |
| Rodzaj Nieruchomości | Nie dla zysku |
| Cel | Organizacja norm |
| Centrala | Ontario L4W 5N6 Kanada |
| Współrzędne | 43.649442 ° N 79.607721 ° W |
|
Region obsługiwany
|
Kanada, USA, Azja, Europa |
|
Prezydent i CEO
|
David Weinstein |
| Strona internetowa | www.csagroup.org |
Historia
Podczas I wojny światowej brak interoperacyjności między zasobami technicznymi doprowadził do frustracji, obrażeń i śmierci. Wielka Brytania zwróciła się do Kanady o utworzenie komitetu normalizacyjnego.
Sir John Kennedy jako przewodniczący Kanadyjskiego Komitetu Doradczego Inżynierów Budownictwa prowadził dochodzenie w sprawie konieczności utworzenia niezależnej kanadyjskiej organizacji normalizacyjnej. W rezultacie Kanadyjskie Stowarzyszenie Standardów Inżynieryjnych (CESA) została założona w 1919 r. CESA uzyskała uprawnienia federalne do tworzenia standardów. Na początku zajmowali się konkretnymi potrzebami: części samolotów, mosty, konstrukcje budowlane, prace elektryczne i lina stalowa. Pierwsze normy wydane przez CESA dotyczyły stalowych mostów kolejowych w 1920 r.
W 1927 roku CESA opublikowała Kanadyjski Kodeks Elektryczny, dokument, który do dziś jest bestsellerem CSA. Egzekwowanie kodeksu wymagało testowania produktów, a w 1933 roku Komisja ds. Energii Wodnej w Ontario stała się jedynym źródłem testów w całym kraju. W 1940 roku CESA przejęła odpowiedzialność za testowanie i certyfikację produktów elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i instalacji w Kanadzie. W 1944 r. nazwę CESA zmieniono na Kanadyjskie Stowarzyszenie Normalizacyjne (CSA). Znak certyfikujący został wprowadzony w 1946 r.
W latach pięćdziesiątych CSA ustanowiła międzynarodowe sojusze w Wielkiej Brytanii, Japonii i Holandii, aby rozszerzyć zakres badań i certyfikacji. Laboratoria testowe zostały rozszerzone z pierwszego w Toronto do laboratoriów w Montrealu, Vancouver i Winnipeg.
W latach 1960-tych CSA opracowała krajowe Standardy Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, tworząc standardy dla nakryć głowy i obuwia ochronnego. Pod koniec lat sześćdziesiątych i na początku siedemdziesiątych CSA zaczęło rozszerzać swoje zaangażowanie w standardy konsumenckie, w tym rowery, karty kredytowe i opakowania leków zabezpieczone przed dziećmi. W 1960 roku CSA założyło QMI, Instytut Zarządzania Jakością w celu rejestracji norm ISO1970 i innych. W 1984 roku utworzono firmę CSA International w celu świadczenia międzynarodowych usług testowania i certyfikacji produktów, podczas gdy CSA skupiła się przede wszystkim na opracowywaniu standardów i szkoleniach. W 9000 roku te trzy dywizje zostały połączone pod wspólną nazwą Grupa CSA. W 2004 roku powstał OnSpeX, będący czwartym oddziałem Grupy CSA. W 2008 roku QMI zostało sprzedane firmie SAI-Global za 40 milionów dolarów. W 2009 roku CSA zakupiła SIRA.
Opracowywanie standardów
CSA istnieje po to, aby opracowywać standardy. Wśród pięćdziesięciu siedmiu różnych obszarów specjalizacji znajdują się zmiany klimatyczne, zarządzanie przedsiębiorstwem oraz standardy bezpieczeństwa i wydajności, w tym dotyczące sprzętu elektrycznego i elektronicznego, sprzętu przemysłowego, kotłów i zbiorników ciśnieniowych, urządzeń do obsługi sprężonego gazu, ochrony środowiska i materiałów budowlanych.
Większość standardów ma charakter dobrowolny, co oznacza, że nie istnieją żadne przepisy wymagające ich stosowania. Mimo to przestrzeganie standardów jest korzystne dla firm, ponieważ pokazuje, że produkty zostały niezależnie przetestowane pod kątem spełnienia określonych standardów. Znak CSA jest zastrzeżonym znakiem certyfikującym i może być stosowany wyłącznie przez osobę posiadającą licencję lub w inny sposób upoważnioną do tego przez CSA.
Firma CSA opracowała serię standardów zapewnienia jakości CAN/CSA Z299, które są nadal w użyciu. Stanowią alternatywę dla norm jakości serii ISO 9000.
Przepisy ustawowe i wykonawcze większości gmin, prowincji i stanów w Ameryce Północnej wymagają, aby niektóre produkty były testowane pod kątem określonej normy lub grupy norm przez uznane w kraju laboratorium testowe (NRTL). Obecnie czterdzieści procent wszystkich norm wydanych przez CSA znajduje odniesienia w ustawodawstwie kanadyjskim. Siostrzana spółka CSA, CSA International, to NRTL, którą mogą wybrać producenci, zwykle dlatego, że wymaga tego prawo obowiązujące w danej jurysdykcji lub tak określa klient.