CE

oznakowanie CE to obowiązkowe oznaczenie zgodności dla niektórych produktów sprzedawanych na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) od 1985 roku. Oznakowanie CE znajduje się także na produktach sprzedawanych poza EOG, które zostały wyprodukowane lub przeznaczone do sprzedaży w EOG. Dzięki temu oznakowanie CE jest rozpoznawalne na całym świecie nawet dla osób niezaznajomionych z Europejskim Obszarem Gospodarczym. W tym sensie jest podobny do Deklaracja zgodności FCC używane w niektórych urządzeniach elektronicznych sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych.

Oznakowanie CE jest deklaracją producenta, że ​​produkt spełnia wymagania odpowiednich dyrektyw WE.

Znak składa się z logo CE oraz, jeżeli ma to zastosowanie, czterocyfrowego numeru identyfikacyjnego Jednostki Notyfikowanej biorącej udział w procedurze oceny zgodności.

„CE” powstało jako skrót od Europejska zgodność, znaczenie Europejska zgodność, ale nie jest jako taki zdefiniowany w odpowiednich przepisach. Oznakowanie CE jest symbolem swobodnej sprzedaży na Europejskim Obszarze Gospodarczym (Rynek Wewnętrzny).

Znaczenie

Istniejące w obecnej formie od 1985 roku oznakowanie CE wskazuje, że producent lub importer deklaruje zgodność z odpowiednimi przepisami UE mającymi zastosowanie do produktu, niezależnie od miejsca jego wyprodukowania. Umieszczając oznakowanie CE na produkcie, producent deklaruje, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zgodność ze wszystkimi wymogami prawnymi niezbędnymi do uzyskania oznakowania CE, które umożliwia swobodny przepływ i sprzedaż produktu na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Na przykład większość produktów elektrycznych musi być zgodna z dyrektywą niskonapięciową i dyrektywą EMC; zabawki muszą być zgodne z dyrektywą w sprawie bezpieczeństwa zabawek. Oznakowanie nie wskazuje, że produkt został wyprodukowany w EOG ani że produkt został zatwierdzony jako bezpieczny przez UE lub inny organ. Wymagania UE mogą obejmować bezpieczeństwo, zdrowie i ochronę środowiska oraz, jeśli jest to określone w jakimkolwiek prawodawstwie UE dotyczącym produktów, ocenę przez jednostkę notyfikowaną lub produkcję zgodnie z certyfikowanym systemem jakości produkcji. Oznaczenie CE wskazuje również, że produkt jest zgodny z dyrektywami dotyczącymi „kompatybilności elektromagnetycznej” – co oznacza, że ​​urządzenie będzie działać zgodnie z przeznaczeniem, bez zakłócania użytkowania lub funkcji jakiegokolwiek innego urządzenia.

Nie wszystkie produkty wymagają oznakowania CE, aby można je było sprzedawać w EOG; tylko kategorie produktów podlegające odpowiednim dyrektywom lub rozporządzeniom muszą (i mogą) nosić oznakowanie CE. Większość produktów ze znakiem CE może zostać wprowadzona na rynek jedynie pod warunkiem wewnętrznej kontroli produkcji prowadzonej przez producenta (Moduł A; patrz Samocertyfikacja poniżej), bez niezależnej kontroli zgodności produktu z prawodawstwem UE; ANEC przestrzegła, że ​​między innymi oznakowania CE nie można uważać za „znak bezpieczeństwa” dla konsumentów.

Oznakowanie CE jest systemem samocertyfikacji. Sprzedawcy detaliczni czasami nazywają produkty „z certyfikatem CE”, ale znak ten w rzeczywistości nie oznacza zatwierdzenia. Niektóre kategorie produktów wymagają badania typu przeprowadzanego przez niezależny organ w celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi normami technicznymi, ale samo oznakowanie CE nie potwierdza, że ​​zostało to przeprowadzone.

Kraje wymagające oznakowania CE

Oznakowanie CE jest obowiązkowe w przypadku niektórych grup produktów w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG; 28 państw członkowskich UE oraz kraje EFTA: Islandia, Norwegia i Liechtenstein) oraz Szwajcarii i Turcji. Producent produktów wyprodukowanych na terenie EOG i importer towarów wyprodukowanych w innych krajach muszą zapewnić, że towary oznaczone znakiem CE odpowiadają normom.

Od 2013 r. Oznakowanie CE nie było wymagane w krajach Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), ale członkowie: Republika Macedonii, Serbia i Czarnogóra złożyły wniosek o członkostwo w Unii Europejskiej i przyjmowały wiele jej standardów w ramach swojego ustawodawstwa (podobnie jak większość byłych krajów członkowskich CEFTA z Europy Środkowej, które przystąpiły do ​​UE przed przystąpieniem).

Zasady leżące u podstaw oznakowania CE

Odpowiedzialność za oznakowanie CE spoczywa na każdym, kto wprowadza produkt na rynek w UE, tj. Producent z siedzibą w UE, importer lub dystrybutor produktu wyprodukowanego poza UE, lub biuro producenta spoza UE z siedzibą w UE.

Producent produktu umieszcza na nim oznakowanie CE, ale musi podjąć pewne obowiązkowe kroki, zanim produkt będzie mógł nosić oznakowanie CE. Producent musi przeprowadzić ocenę zgodności, sporządzić dokumentację techniczną i podpisać Deklarację przewidzianą w wiodących przepisach dotyczących produktu. Dokumentację należy udostępnić władzom na żądanie.

Importerzy produktów muszą sprawdzić, czy producent spoza UE podjął niezbędne kroki i czy dokumentacja jest dostępna na żądanie. Importerzy powinni również upewnić się, że zawsze można nawiązać kontakt z producentem.

Dystrybutorzy muszą być w stanie wykazać władzom krajowym, że działali z należytą starannością oraz muszą potwierdzić producenta lub importera, że ​​podjęto niezbędne środki.

Jeśli importerzy lub dystrybutorzy sprzedają produkty pod własną nazwą, przejmują obowiązki producenta. W takim przypadku muszą posiadać wystarczające informacje na temat projektu i produkcji produktu, ponieważ przejmą odpowiedzialność prawną w momencie umieszczenia oznakowania CE.

Istnieją pewne zasady leżące u podstaw procedury umieszczania oznakowania:

• Produkty podlegające określonym dyrektywom UE lub rozporządzeniom UE przewidującym oznakowanie CE muszą zostać opatrzone oznakowaniem CE przed wprowadzeniem ich na rynek.
• Producenci muszą na własną odpowiedzialność sprawdzić, jakie przepisy UE muszą złożyć w odniesieniu do swoich produktów.
• Produkt może zostać wprowadzony do obrotu tylko wtedy, gdy jest zgodny z przepisami wszystkich obowiązujących dyrektyw i rozporządzeń oraz jeżeli procedura oceny zgodności została odpowiednio przeprowadzona.
• Producent sporządza deklarację zgodności UE lub deklarację właściwości użytkowych (w przypadku wyrobów budowlanych) i umieszcza na wyrobie oznakowanie CE.
• Jeżeli tak określono w dyrektywach lub przepisach, upoważniona strona trzecia (jednostka notyfikowana) musi być zaangażowana w procedurę oceny zgodności lub w ustanawianie systemu jakości produkcji.
• Jeżeli oznakowanie CE jest umieszczone na wyrobie, może być opatrzone dodatkowymi oznakowaniami tylko wtedy, gdy mają one inne znaczenie, nie nakładają się na oznakowanie CE i nie są mylące oraz nie wpływają na czytelność i widoczność oznakowania CE.

Ponieważ osiągnięcie zgodności może być bardzo złożone, ocena zgodności z oznakowaniem CE, przeprowadzana przez jednostkę notyfikowaną, ma ogromne znaczenie w całym procesie oznakowania CE, od weryfikacji projektu i przygotowania dokumentacji technicznej do deklaracji zgodności UE.

Samocertyfikacja

W zależności od poziomu ryzyka produktu, oznakowanie CE umieszczane jest na wyrobie przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, który decyduje, czy wyrób spełnia wszystkie wymagania dotyczące oznakowania CE. Jeśli produkt stwarza minimalne ryzyko, producent może go samodzielnie certyfikować, składając deklarację zgodności i umieszczając oznakowanie CE na swoim produkcie. Aby dokonać samocertyfikacji, Producent musi wykonać kilka czynności:

1. Zdecyduj, czy produkt musi posiadać oznakowanie CE i jeśli produkt podlega więcej niż jednej dyrektywie, musi spełniać wszystkie z nich.

2. Wybierz procedurę oceny zgodności spośród modułów określonych w dyrektywie dla produktu. Istnieje kilka modułów dostępnych dla procedur oceny zgodności, które wymieniono poniżej:

• Moduł A - Wewnętrzna kontrola produkcji.
• Moduł B - badanie typu WE.
• Moduł C - Zgodność z typem.
• Moduł D - Zapewnienie jakości produkcji.
• Moduł E - Zapewnienie jakości produktu.
• Moduł F. - Weryfikacja produktu.
• Moduł G - Weryfikacja jednostki.
• Moduł H. - Pełna kontrola jakości.

Często zadają oni pytania dotyczące produktu, aby sklasyfikować poziom ryzyka, a następnie odnoszą się do tabeli „Procedury oceny zgodności”. Pokazuje to wszystkie akceptowalne opcje dostępne dla producenta w zakresie certyfikacji produktu i umieszczenia oznakowania CE.

Produkty uważane za stwarzające większe ryzyko muszą zostać poddane niezależnej certyfikacji przez jednostkę notyfikowaną. Jest to organizacja nominowana przez państwo członkowskie i notyfikowana przez Komisję Europejską. Te jednostki notyfikowane działają jako laboratoria testowe i wykonują kroki wymienione w dyrektywach wymienionych powyżej, a następnie decydują, czy produkt przeszedł pomyślnie. Producent może wybrać własną jednostkę notyfikowaną w dowolnym państwie członkowskim Unii Europejskiej, ale powinien być niezależny od producenta i organizacji sektora prywatnego lub agencji rządowej.

W rzeczywistości proces samocertyfikacji składa się z następujących etapów:

Etap 1: Identyfikacja mających zastosowanie dyrektyw

Pierwszym krokiem jest określenie, czy produkt musi być opatrzony oznakowaniem CE, czy nie. Nie wszystkie produkty muszą posiadać oznakowanie CE, jedynie te, które wchodzą w zakres przynajmniej jednej z dyrektyw sektorowych wymagających oznakowania CE. Istnieje ponad 20 sektorowych dyrektyw produktowych wymagających oznakowania CE obejmujących między innymi produkty takie jak sprzęt elektryczny, maszyny, urządzenia medyczne, zabawki, sprzęt ciśnieniowy, ŚOI, urządzenia bezprzewodowe i produkty budowlane.

Identyfikacja, które dyrektywy mogą mieć zastosowanie, ponieważ może być ich więcej niż jedna, polega na prostym zapoznaniu się z zakresem każdej dyrektywy w celu ustalenia, która z nich ma zastosowanie do produktu (przykład zakresu dyrektywy niskonapięciowej poniżej). Jeśli produkt nie podlega zakresowi żadnej z dyrektyw sektorowych, wówczas produkt nie musi nosić oznakowania CE (i w rzeczywistości nie może nosić oznakowania CE).

Dyrektywa niskonapięciowa (2006/95/WE)

Artykuł 1 stanowi, że dyrektywa obejmuje „każdy sprzęt przeznaczony do użytku przy napięciu znamionowym od 50 do 1000 V dla prądu przemiennego i od 75 do 1500 V dla prądu stałego, inny niż sprzęt i zjawiska wymienione w załączniku II.”

Etap 2: Identyfikacja mających zastosowanie wymagań dyrektyw

Każda dyrektywa ma nieco inne metody wykazywania zgodności w zależności od klasyfikacji produktu i jego przeznaczenia. Każda dyrektywa zawiera szereg „istotnych wymagań”, które produkt musi spełnić przed wprowadzeniem go na rynek.

Najlepszym sposobem wykazania, że ​​te zasadnicze wymagania zostały spełnione, jest spełnienie wymagań obowiązującej „normy zharmonizowanej”, która daje domniemanie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, chociaż stosowanie norm zwykle pozostaje dobrowolne. Normy zharmonizowane można znaleźć, przeszukując „Dziennik Urzędowy” na stronie internetowej Komisji Europejskiej lub odwiedzając stronę internetową Nowego Podejścia utworzoną przez Komisję Europejską i EFTA wraz z Europejskimi Organizacjami Normalizacyjnymi.

Etap 3: Określ odpowiednią drogę do zgodności

Chociaż proces ten jest zawsze procesem samodeklaracji, istnieją różne „ścieżki zaświadczenia” zapewniające zgodność, w zależności od dyrektywy i klasyfikacji produktu. Niektóre produkty (takie jak inwazyjne wyroby medyczne lub systemy sygnalizacji pożaru i gaśnic) mogą w pewnym stopniu podlegać obowiązkowemu wymogowi zaangażowania upoważnionej strony trzeciej lub „jednostki notyfikowanej”.

Istnieją różne drogi atestacyjne, które obejmują:

• Ocena produktu przez producenta.
• Ocena produktu przeprowadzona przez producenta, z dodatkowym wymogiem przeprowadzenia obowiązkowych audytów zakładowej kontroli produkcji przez stronę trzecią.
• Ocena przeprowadzona przez stronę trzecią (np. Badanie typu WE), z wymogiem przeprowadzenia obowiązkowych audytów zakładowej kontroli produkcji przez stronę trzecią.

Etap 4: Ocena zgodności produktu

Po ustaleniu wszystkich wymagań należy ocenić zgodność produktu z zasadniczymi wymaganiami dyrektyw. Zwykle obejmuje to ocenę i/lub testowanie i może obejmować ocenę zgodności produktu z normą zharmonizowaną(-ymi) zidentyfikowaną na etapie 2.

Etap 5: skompiluj dokumentację techniczną

Należy opracować dokumentację techniczną, zwykle nazywaną dokumentacją techniczną, dotyczącą produktu lub zakresu produktów. Informacje te powinny obejmować każdy aspekt związany ze zgodnością i mogą zawierać szczegóły dotyczące projektu, rozwoju i produkcji produktu.

Dokumentacja techniczna zwykle obejmuje:

• Opis techniczny
• Rysunki, schematy połączeń i zdjęcia
• Zestawienie materiałów
• Specyfikacja oraz, w stosownych przypadkach, deklaracja zgodności UE dla zastosowanych krytycznych komponentów i materiałów
• Szczegóły wszelkich obliczeń projektowych
• Raporty z testów i / lub oceny
• Instrukcje
• Deklaracja zgodności UE
• Dokumentacja techniczna może zostać udostępniona w dowolnym formacie (tj. Papierowym lub elektronicznym) i musi być przechowywana przez okres do 10 lat po wytworzeniu ostatniego urządzenia, aw większości przypadków musi znajdować się w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG).

Etap 6: Złóż deklarację i umieść oznakowanie CE

Jeżeli producent, importer lub upoważniony przedstawiciel jest pewien, że ich produkt jest zgodny z obowiązującymi dyrektywami, należy wypełnić deklarację zgodności UE lub, w przypadku maszyn nieukończonych zgodnie z dyrektywą maszynową, deklarację włączenia ECU.

Wymagania dotyczące deklaracji różnią się nieznacznie, ale obejmują co najmniej:

• Nazwa i adres producenta
• Szczegóły produktu (model, opis i numer seryjny, jeśli ma to zastosowanie)
• Lista mających zastosowanie dyrektyw sektorowych i standardów, które zostały zastosowane
• Oświadczenie stwierdzające, że wyrób spełnia wszystkie odpowiednie wymagania
• Podpis, imię i nazwisko oraz stanowisko osoby odpowiedzialnej
• Data podpisania deklaracji
• Dane upoważnionego przedstawiciela na terenie EOG (w stosownych przypadkach)
• Dodatkowe wymagania szczegółowe dyrektywy/normy
• We wszystkich przypadkach, z wyjątkiem Dyrektywy ŚOI, wszystkie Dyrektywy mogą być zadeklarowane na jednej deklaracji.
• Ostatnim krokiem po wypełnieniu deklaracji zgodności UE jest umieszczenie oznakowania CE na produkcie. Po wykonaniu tej czynności wymagania dotyczące oznakowania CE zostały spełnione, aby produkt mógł zostać legalnie wprowadzony na rynek EOG.

Cel: kwestie bezpieczeństwa.

Deklaracja zgodności UE

Deklaracja zgodności UE musi zawierać: dane producenta (nazwa i adres itp.); podstawowe cechy, które spełnia produkt; wszelkie normy europejskie i dane dotyczące wydajności; w stosownych przypadkach numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej; oraz prawnie wiążący podpis w imieniu organizacji.

Grupy produktów

Dyrektywy wymagające oznakowania CE dotyczą następujących grup produktów:

• Aktywne wyroby medyczne do implantacji (z wyłączeniem narzędzi chirurgicznych)
• Urządzenia spalające paliwa gazowe
• Urządzenia kolei linowych przeznaczone do przewozu osób
• Produkty budowlane
• Ekoprojekt produktów związanych z energią
• Zgodność elektromagnetyczna
• Sprzęt i systemy ochronne przeznaczone do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem
• Materiały wybuchowe do zastosowań cywilnych
• Kotły na gorącą wodę
• Wyroby medyczne do diagnostyki in vitro
• Windy
• Niskie napięcie
• Maszyny
• Urządzenia pomiarowe
• Wyroby medyczne
• Emisja hałasu w środowisku
• Nieautomatyczne wagi
• Sprzęt ochrony osobistej
• Urządzenia ciśnieniowe
• Pirotechnika
• Urządzenia radiowe i telekomunikacyjne
• Rekreacyjne jednostki pływające
• Ograniczenie stosowania niektórych substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym RoHS 2
• Bezpieczeństwo zabawek
• Proste zbiorniki ciśnieniowe

Wzajemne uznawanie oceny zgodności

Istnieje wiele „Umów o wzajemnym uznawaniu oceny zgodności” pomiędzy Unią Europejską a innymi krajami, takimi jak USA, Japonia, Kanada, Australia, Nowa Zelandia i Izrael. W związku z tym oznakowanie CE znajduje się obecnie na wielu produktach z tych krajów. Japonia posiada własne oznaczenie zwane Znakiem Zgodności Technicznej.

Szwajcaria i Turcja (które nie są członkami EOG) również wymagają, aby produkty były opatrzone oznakowaniem CE jako potwierdzenie zgodności.

Charakterystyka oznakowania CE

• Oznakowanie CE musi zostać umieszczone przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela w Unii Europejskiej zgodnie z jego formatem prawnym w sposób widoczny, czytelny i trwały na produkcie
• Kiedy producent umieszcza oznakowanie CE na produkcie, oznacza to, że spełnia on wszystkie podstawowe wymagania dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa określone we wszystkich dyrektywach mających zastosowanie do jego produktu.
  • Na przykład w przypadku maszyny obowiązuje dyrektywa maszynowa, ale często także:
    • Dyrektywa niskonapięciowa
    • Dyrektywa EMC
    • czasami inne dyrektywy lub rozporządzenia, np. dyrektywa ATEX
    • a czasami inne wymogi prawne.

Kiedy producent maszyny umieszcza oznakowanie CE, angażuje się i gwarantuje, że przeprowadza wszystkie testy, oceny i oceny produktu w celu spełnienia wszystkich wymagań WSZYSTKO dyrektyw mających zastosowanie do jego produktu.

• Oznakowanie CE zostało wprowadzone DYREKTYWĄ RADY 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. zmieniającą dyrektywy 87/404/EWG (proste zbiorniki ciśnieniowe), 88/378/EWG (bezpieczeństwo zabawek), 89/106/EWG (wyroby budowlane ), 89/336/EWG (kompatybilność elektromagnetyczna), 89/392/EWG (maszyny), 89/686/EWG (środki ochrony indywidualnej), 90/384/EWG (wagi nieautomatyczne), 90/385/EWG (aktywne wyroby lecznicze do implantacji), 90/396/EWG (urządzenia spalające paliwa gazowe), 91/263/EWG (końcowe urządzenia telekomunikacyjne), 92/42/EWG (nowe kotły wodne opalane paliwami ciekłymi lub gazowymi) oraz 73 /23/EWG (urządzenia elektryczne przeznaczone do stosowania w określonych granicach napięcia)
• Wielkość oznakowania CE musi wynosić co najmniej 5 mm, w przypadku powiększenia należy zachować jego proporcje
• Jeżeli wygląd i wykonanie produktu nie pozwalają na umieszczenie oznakowania CE na samym produkcie, oznakowanie to należy umieścić na jego opakowaniu lub w towarzyszących dokumentach
• Jeżeli dyrektywa wymaga zaangażowania jednostki notyfikowanej w procedurę oceny zgodności, jej numer identyfikacyjny należy umieścić za logo CE. Odbywa się to w ramach odpowiedzialności Jednostki Notyfikowanej.

Znak E

W przypadku pojazdów silnikowych i powiązanych części, UNECE „e znak” lub „E znaku towarowego” zamiast logo CE. W przeciwieństwie do logo CE, znaki UNECE nie podlegają certyfikacji własnej. Nie należy ich mylić z szacunkowymi znakami na etykietach żywności.

Nadużycie

Komisja Europejska jest świadoma, że ​​oznakowanie CE, podobnie jak inne znaki certyfikacyjne, jest nadużywane. Oznakowanie CE jest czasami umieszczane na produktach, które nie spełniają wymagań i warunków prawnych, lub jest umieszczane na produktach, w przypadku których nie jest wymagane. W jednym przypadku zgłoszono, że „chińscy producenci przedstawiali dobrze zaprojektowane produkty elektryczne w celu uzyskania raportów z testów zgodności, ale następnie usuwali z produkcji nieistotne komponenty, aby obniżyć koszty”. Test 27 ładowarek elektrycznych wykazał, że wszystkie osiem legalnie markowych ładowarek o renomowanej nazwie spełniało standardy bezpieczeństwa, natomiast żadna z ładowarek niemarkowych lub o pomniejszych nazwach nie spełniła tych norm, mimo że nosiła ocena; urządzenia niezgodne z przepisami były w rzeczywistości potencjalnie zawodne i niebezpieczne, stwarzając zagrożenie elektryczne i pożarowe.

Istnieją również przypadki, w których produkt spełnia obowiązujące wymagania, ale forma, wymiary lub proporcje samego znaku nie są zgodne z przepisami.

Domowe wtyczki i gniazda

Dyrektywa 2006/95/WE, dyrektywa „niskiego napięcia”, wyraźnie wyłącza (między innymi) wtyczki i gniazdka do użytku domowego które nie są objęte żadną dyrektywą unijną i dlatego nie mogą być oznakowane znakiem CE. Kontrola w całej UE, podobnie jak w innych jurysdykcjach wtyczki i gniazdka do użytku domowego podlega przepisom krajowym. Mimo to można spotkać się z nielegalnym stosowaniem oznakowania CE na domowych wtyczkach i gniazdach, zwłaszcza na tzw. „gniazdkach uniwersalnych”.

Eksport z Chin

Twierdzono, że reprezentuje logo bardzo podobne do oznakowania CE Eksport z Chin ponieważ niektórzy chińscy producenci stosują go w swoich produktach. Komisja Europejska twierdzi jednak, że jest to błędne przekonanie. Sprawa została podniesiona w Parlamencie Europejskim w 2008 r. Komisja odpowiedziała, że ​​nie jest jej świadoma istnienia jakiegokolwiek znaku „chińskiego eksportu” i że jej zdaniem nieprawidłowe umieszczenie oznakowania CE na produktach nie ma związku z nieprawidłowym przedstawieniem symbolu, choć obie praktyki miały miejsce. Rozpoczęła procedurę rejestracji oznakowania CE jako wspólnotowego wspólnego znaku towarowego i prowadziła rozmowy z władzami chińskimi w celu zapewnienia zgodności z prawodawstwem europejskim.

Konsekwencje prawne

Istnieją mechanizmy zapewniające prawidłowe umieszczanie oznakowania CE na produktach. Kontrolowanie produktów opatrzonych oznakowaniem CE należy do obowiązków władz publicznych w państwach członkowskich, we współpracy z Komisją Europejską. Obywatele mogą kontaktować się z krajowymi organami nadzoru rynku, jeśli podejrzewa się niewłaściwe użycie oznakowania CE lub jeśli kwestionuje się bezpieczeństwo produktu.

Procedury, środki i sankcje mające zastosowanie w przypadku fałszowania oznakowania CE różnią się w zależności od krajowego ustawodawstwa administracyjnego i karnego danego państwa członkowskiego. W zależności od wagi przestępstwa podmiotom gospodarczym może grozić kara grzywny, a w niektórych przypadkach także kara pozbawienia wolności. Jeżeli jednak produkt nie zostanie uznany za stanowiący bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa, producent może otrzymać możliwość upewnienia się, że produkt jest zgodny z obowiązującymi przepisami, zanim zostanie zmuszony do wycofania produktu z rynku.